Long-bè-mistoufet
Eurhynchiastrum pulchellum
Brachytheciaceae
Nom en français : Long-bec-gracieux.
Descripcioun :Aquelo mousso pluroucarpo de taio mejano (3 à 8 cm) èi coumuno dins lis Aup prouvençalo. Trachis en tepo basso, mai o mens denso, verdo, jaunastro e bunastro à la baso. Li ramificacioun soun irreguliero dins tóuti li coustat. La fueio caulinàri d'aperaqui 1 mm (0,9 à 1,3) a uno costo di quatre pèr tres de sa loungour. Diouïco, fai raramen d'espouroufite. Se rescontro à l'oumbro dins li fourèst sus sòu basique.
Usanço :Lou long-bè-mistoufet se destrìo dóu "classique" Eurhynchiastrum striatum pèr sa taio pu pichoto, e au microuscope bonodi la larjour de sa costo à la baso de la fueio (mesurado eici aperaqui à 15 micromètre - la costo de E. striatum > 70 mm ).
Port : Pluroucarpo
Taio : 3 à 8 cm
Fueio : 0,9 à 1,3 mm
Tipe bioulougico :
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Eurhynchiastrum
Famiho : Brachytheciaceae
Ordre : Hypnales
Coulour de la flour :
Petalo : 1 à 2 cm
Ø (o loungour) flour : Coumplet
Flourido :
Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 200 à 2000 m
Aparado : Noun
Desèmbre à mars
Liò : Sòu
- Roco
- Souco
Estànci : Mountagnard à Subaupen
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Eurhynchiastrum pulchellum (Hedw.) Ignatov & Huttunen, 2002
(= Eurhynchium pulchellum (Hedw.) Jenn., 1913 = Hypnum strigosum Hoffm. ex F.Weber & D.Mohr, 1803 )
Pisso-chin
Taraxacum officinale
Asteraceae Compositae
Àutri noum : Pisso-can, Pisso-au-lié, Mourre-pourcin, Cicourèio-de-prat, Engraisso-porc.
Noms en français : Pissenlit officinal, Dent de lion.
Descripcioun :Vaqui lou mai coumun di pisso-chin. L'avès segur recouneigu emé si fueio retaiado en rouseto sènso alo, soun cepoun espés, si flour soulitàri (coumpausado) en aut de si pecou boutis. Lis akène soun gris clar e li bratèio (un pau banarudo o noum) revessado sus la cambo. Sian revengu, après proun de chanjamen au noum latin d'óurigino dins aquéu group RUDERALIA.
Usanço :Ei bessai ço que se fai de miés dins l'ensalado champanello. Lou poudès culi tre li pluèio d'autouno e fin qu'en mai en mountagno. Lou pisso-chin èi vertuous contro li mau de fege, lou quiéu tapa e mai encaro. Oublidès pamens pas qu'èi diureti, lou pisso-chin.
Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Taraxacum
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : >5
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 3,5 cm
Flourido : Printèms
Autouno
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Mars à óutobre
Liò : Champ
- Prado umido
- Bos clar
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Taraxacum officinale F.H.Wigg., 1780
(= Taraxacum dens-leonis subsp. officinale (Lyons) Douin, 1923 )